Ta Van
Door: Gerard en Therese
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Therese
04 April 2018 | Vietnam, Sa Pá
Vanmorgen om 9 uur vertrokken met 3 busjes naar 2 verschillende startpunten voor vandaag. Een voor de lange wandeling van 8 a 9 kilometer waar Gerard weer mee liep, vandaag met 11 man. Een voor de korte wandeling van ongeveer 4 km waar Therese meeliep.
Bij beide startpunten stonden vele verkopers in klederdracht om producten aan ons te verkopen zoals geluksbandjes, tasjes, portemonnees en kleedjes en sjaaltjes. Een groot aantal van hun bleef met ons meelopen om toch nog te proberen iets te verkopen. We wandelden vandaag naar het dorpje Ta Van in de Muong Hoa vallei. Een levend openluchtmuseum zoals een reiziger het noemde. De afwisseling tussen de kleinschalige dorpjes en de vergezichten over de Fansipan (3143m hoog) maakt het wandelen hier zo leuk.
In dit gebied wonen hoofdzakelijk de bergvolkeren de Hnong, Tay en Dao.
Zij hebben diverse kleurige kledij en verschillende hoofddeksels.
Gerard heeft onderweg een lange steile beklimming moeten doen van soms wel 25%. Gelukkig was het niet te warm waardoor dit toch redelijk te doen was. Ook maakte hij een hachelijk moment mee toen hij op de weg een os tegen kwam en hij deze groette en zich voorstelde als Gerard. Daar was deze os niet van gediend en besloot Gerard op de horens te nemen. Gelukkig kon hij nog net opzij springen maar hij bleef moeilijk doen. Gelukkig kwam er een jongen aangerend die die os wegjoeg met een zweep naar zijn eigen stukje land.
Met de schrik in zijn benen en met morele steun van de groep heeft hij zijn wandeling kunnen vervolgen.
Therese heeft zoiets gelukkig niet meegemaakt. Die groep, achtervolgd door hordes dames in klederdracht, liep langs mooie vergezichten, huisjes van zeer arme mensen en we bezochten een schooltje waar nog streng werd opgetreden door de leraressen. Alle schoentjes stonden buiten.
Uiteindelijk kwamen we nog bij allerlei winkeltjes die hoofdzakelijk dezelfde handwerkdingetjes verkochten als die dames en meisjes die ons achtervolgden, maar er waren ook een paar winkeltjes met tassen, hoeden en beeldjes.
Toen de 8 km groep zich bij de 4km groep voegde liepen we over paadjes langs allerlei huisjes en landerijen.
De plaatselijke gids vertelde onderweg nog dat zij ook hond aten als ze honger hadden. Dat kunnen wij ons gewoon niet voorstellen in Nederland.
We kwamen rond 13.00 terug in het hotel en om 14.00 zijn we iets voor de lunch gaan zoeken. We liepen met Frieda en Corrie. Daar hebben we behoorlijk grote sandwiches gegeten. Daarna gingen we naar het plein waar de kerk van Sa Pa staat. Deze katholieke kerk uit 1930 is een van de opvallendste overblijfselen van de Franse kolonie. In 1979 is deze gebombardeerd door de Chinezen omdat Vietnam Cambodja bezette. Gerestaureerd in 1994. Voor de kerk was een plein waar jongeren zaterdagavonden heen gingen om te kijken of er een jongen of meisje van hun gading bijzat.
Achter dit plein was nog een markt met groente, vlees en nog meer borduursel.
Het begon te regenen en onweren en vlak daarna zaten we midden in de wolken.
Om half 7 gingen we met een busje naar een geweldig Vietnamees restaurant.
Bij beide startpunten stonden vele verkopers in klederdracht om producten aan ons te verkopen zoals geluksbandjes, tasjes, portemonnees en kleedjes en sjaaltjes. Een groot aantal van hun bleef met ons meelopen om toch nog te proberen iets te verkopen. We wandelden vandaag naar het dorpje Ta Van in de Muong Hoa vallei. Een levend openluchtmuseum zoals een reiziger het noemde. De afwisseling tussen de kleinschalige dorpjes en de vergezichten over de Fansipan (3143m hoog) maakt het wandelen hier zo leuk.
In dit gebied wonen hoofdzakelijk de bergvolkeren de Hnong, Tay en Dao.
Zij hebben diverse kleurige kledij en verschillende hoofddeksels.
Gerard heeft onderweg een lange steile beklimming moeten doen van soms wel 25%. Gelukkig was het niet te warm waardoor dit toch redelijk te doen was. Ook maakte hij een hachelijk moment mee toen hij op de weg een os tegen kwam en hij deze groette en zich voorstelde als Gerard. Daar was deze os niet van gediend en besloot Gerard op de horens te nemen. Gelukkig kon hij nog net opzij springen maar hij bleef moeilijk doen. Gelukkig kwam er een jongen aangerend die die os wegjoeg met een zweep naar zijn eigen stukje land.
Met de schrik in zijn benen en met morele steun van de groep heeft hij zijn wandeling kunnen vervolgen.
Therese heeft zoiets gelukkig niet meegemaakt. Die groep, achtervolgd door hordes dames in klederdracht, liep langs mooie vergezichten, huisjes van zeer arme mensen en we bezochten een schooltje waar nog streng werd opgetreden door de leraressen. Alle schoentjes stonden buiten.
Uiteindelijk kwamen we nog bij allerlei winkeltjes die hoofdzakelijk dezelfde handwerkdingetjes verkochten als die dames en meisjes die ons achtervolgden, maar er waren ook een paar winkeltjes met tassen, hoeden en beeldjes.
Toen de 8 km groep zich bij de 4km groep voegde liepen we over paadjes langs allerlei huisjes en landerijen.
De plaatselijke gids vertelde onderweg nog dat zij ook hond aten als ze honger hadden. Dat kunnen wij ons gewoon niet voorstellen in Nederland.
We kwamen rond 13.00 terug in het hotel en om 14.00 zijn we iets voor de lunch gaan zoeken. We liepen met Frieda en Corrie. Daar hebben we behoorlijk grote sandwiches gegeten. Daarna gingen we naar het plein waar de kerk van Sa Pa staat. Deze katholieke kerk uit 1930 is een van de opvallendste overblijfselen van de Franse kolonie. In 1979 is deze gebombardeerd door de Chinezen omdat Vietnam Cambodja bezette. Gerestaureerd in 1994. Voor de kerk was een plein waar jongeren zaterdagavonden heen gingen om te kijken of er een jongen of meisje van hun gading bijzat.
Achter dit plein was nog een markt met groente, vlees en nog meer borduursel.
Het begon te regenen en onweren en vlak daarna zaten we midden in de wolken.
Om half 7 gingen we met een busje naar een geweldig Vietnamees restaurant.
-
04 April 2018 - 20:00
Ans:
Die Gerard bijna een stier(os ) vechter geworden ha ha !Maar kan me voorstellen dat je geschrokken was !!
Volgende keer maar aan een minder gevaarlijk beest voorstellen !!!!!!!!!!!!!!
Foto's waren weer top !!
Genieten jullie nog maar van de laatste dagen !!
Liefs en groetjes Ans en JP -
05 April 2018 - 00:02
Frans:
Jeetje, als je even niet oplet heb je weer een achterstand in het leeswerk en foto's bekijken.
Beide weer van goede kwaliteit.
Ik zag een foto waarbij Gerard een hoedje ophad. Als hij daarmee voor die os ging staan, kan ik me voorstellen dat die door het lint ging. Hij kende natuurlijk de geschiedenis van stierenvechten.
Maar gelukkig goed afgelopen.
Ik blijf het knap vinden zoals jullie kennis opdoen (en delen) van de landen waar jullie naartoe gaan. Ik wordt al een beetje moe als ik lees wat jullie allemaal doen.
In iedere geval hoop ik dat jullie er nog van genieten.
Groetjesssss
Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
