Hoi An
Door: Gerard en Therese
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Therese
24 Maart 2018 | Vietnam, Hoi An
Kwart over 8 zijn we vertrokken naar Hoi An. Hoi An was een aantal eeuwen lang de voornaamste handelsstad van Zuid-Oost Azië en een belangrijke ontmoetingsplaats van verschillende culturen van Europa en het verre oosten. Aan het begin van de 19e eeuw kwam er een eind aan de tijden van voorspoed. Dat kwam omdat de monding van de rivier dichtslibde, waardoor de overzeese handel stil kwam te liggen. Daarom werd aan de monding van de rivier de Han een nieuwe haven gebouwd, die heette Danang, die de plaats van Hoi An als centrum van handel overnam. In 1999 werd de stad op de werelderfgoedlijst gezet waardoor het toerisme enorm is toegenomen. We bezochten in de stad als eerste de Japans-Chinese brug. Die brug (in de 16e eeuw gebouwd) is al 400 jaar oud en onder de palen en alles is van hardhout. Aan de Chinese kant staan er vooraan 2 honden, een mannetje en een vrouwtje; het duurde 3 jaar voor de brug klaar was en dat was het jaar van de aap, dus aan de Chinese kant stonden 2 apen bij de ingang; yinh-yang.
Het verhaal ging dat de kop van een monster in India, zijn staart in Japan en zijn hart in Hoi An aardbevingen en andere rampen veroorzaakten. Om het te doden werd in Hoi An ( het hart) deze brug gebouwd.
De brug vonden we heel apart en in het midden was later een soort tempeltje aangebouwd waar mensen aan het bidden waren.
Daarna zijn we naar een oud koloniaal zwart huis gegaan dat al door 7 generaties wordt bewoond. Onderweg zagen we overigens veel mooie
oude Franse huizen. Het is een langgerekt hardhouten huis, zwart en zonder ramen, maar in het midden van het huis is een open binnenplaats waardoor het licht en de wind naar binnen komt. Dit was hun ventilatie.
Hoi An wordt regelmatig geteisterd door overstromingen waardoor afgelopen september het water 2 meter hoog stond. Achter hadden ze een Luik naar boven en werden altijd alle meubels naar boven getakeld. Omdat het hard hout was en de pilaren op marmer waren gebouwd was er niet veel schade.
We hebben een kopje met een levensles gekocht. Onderin het kopje was een gaatje. Als het kopje voor 80% gevuld werd bleef het water erin, maar als je hem helemaal vol deed liep al het water eruit.
De levensles is: wees tevreden met wat je hebt, anders verlies je alles.
Hierna zijn we naar de markt gegaan waarna we om 10 uur bij een traditionele muziekvoorstelling zouden zijn.
Daarna een Chinese tempel bezocht en als laatste kwamen we bij een kleermaker die op maat gemaakte kleding maakte en vanavond of morgen al klaar. Niet tevreden hoefde je niet te betalen. Sommige van de groep hebben hier gebruikt van gemaakt.
Vervolgens hebben we genoten van een heerlijke lunch met diverse lekkere hapjes.
Om 2 uur terug in het hotel en om 3 uur stonden de fietsen al weer klaar om een fietstocht te maken door het achterland met rijstvelden, bouwgronden en viskwekerijen. Ook zagen we een echtpaar van 95 jaar dat nog steeds gelukkig was. Ze wilden maar al te graag op de foto met ons.
Gerard was weer even de koude tuinder en gaf de gewassen water.
Vanavond gaan we op het achterland dineren bij een Vietnamees gezin.
Het verhaal ging dat de kop van een monster in India, zijn staart in Japan en zijn hart in Hoi An aardbevingen en andere rampen veroorzaakten. Om het te doden werd in Hoi An ( het hart) deze brug gebouwd.
De brug vonden we heel apart en in het midden was later een soort tempeltje aangebouwd waar mensen aan het bidden waren.
Daarna zijn we naar een oud koloniaal zwart huis gegaan dat al door 7 generaties wordt bewoond. Onderweg zagen we overigens veel mooie
oude Franse huizen. Het is een langgerekt hardhouten huis, zwart en zonder ramen, maar in het midden van het huis is een open binnenplaats waardoor het licht en de wind naar binnen komt. Dit was hun ventilatie.
Hoi An wordt regelmatig geteisterd door overstromingen waardoor afgelopen september het water 2 meter hoog stond. Achter hadden ze een Luik naar boven en werden altijd alle meubels naar boven getakeld. Omdat het hard hout was en de pilaren op marmer waren gebouwd was er niet veel schade.
We hebben een kopje met een levensles gekocht. Onderin het kopje was een gaatje. Als het kopje voor 80% gevuld werd bleef het water erin, maar als je hem helemaal vol deed liep al het water eruit.
De levensles is: wees tevreden met wat je hebt, anders verlies je alles.
Hierna zijn we naar de markt gegaan waarna we om 10 uur bij een traditionele muziekvoorstelling zouden zijn.
Daarna een Chinese tempel bezocht en als laatste kwamen we bij een kleermaker die op maat gemaakte kleding maakte en vanavond of morgen al klaar. Niet tevreden hoefde je niet te betalen. Sommige van de groep hebben hier gebruikt van gemaakt.
Vervolgens hebben we genoten van een heerlijke lunch met diverse lekkere hapjes.
Om 2 uur terug in het hotel en om 3 uur stonden de fietsen al weer klaar om een fietstocht te maken door het achterland met rijstvelden, bouwgronden en viskwekerijen. Ook zagen we een echtpaar van 95 jaar dat nog steeds gelukkig was. Ze wilden maar al te graag op de foto met ons.
Gerard was weer even de koude tuinder en gaf de gewassen water.
Vanavond gaan we op het achterland dineren bij een Vietnamees gezin.
-
24 Maart 2018 - 14:13
Ans:
Wat hebben jullie het druk zeg !!!!!!Maar een mooi reisverslag!!En een berg foto's !!!!!!!!!!!
Mooie ook !!
Liefs en groetjes Ans en JP
En geniet !!
-
24 Maart 2018 - 23:30
Lien:
Wat een prachtige reis en gezellig dat je daar kan fietsen
Ik geniet van jullie foto's
groetjes Lien -
25 Maart 2018 - 12:47
Tasha:
Helemaal leuk -
26 Maart 2018 - 17:16
Hans En Ymke:
Prachtige foto's weer! Vooral die portretfoto's van dat oude echtpaar!
En wat een goed sfeerbeeld! Top!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
