Op weg naar Hue

Vandaag stonden we om 6:00 uur, na weer het gebruikelijke ontbijt met rijst, .spek,worstjes en gebakken ei en natuurlijke diverse stukjes verschillende soorten vers fruit vertrokken om 8:30 uur richting de wolkenpas.
Na ongeveer 1:30 uur rijden kwamen daar aan, de weg er naar toe was prachtig met veel natuurlijke schoonheid. Echter voordat deze weg aangelegd was stond het bekend als een heel gevaarlijke weg.
Het tv programma van BNN heeft daar ook eens een aflevering over gemaakt.
Je ziet dan ook overal langs deze weg bidkapelletjes van omgekomen weggebruikers.

De natuur was hier dus ruim veertig jaar geleden totaal verwoest met het ontbladeringsmiddel wat de Amerikanen gebruikte in Vietnam oorlog om tunnels van de vietcong op te sporen.
We zagen overal flessen eucalyptus olie aan de kant van de weg.
De overheid is na de Vietnam oorlog op zoek gegaan naar snelgroeiende bomen om dit gebied weer zo snel mogelijk een groen aanzicht te geven en importeerde daarvoor veel eucalyptus bomen uit Australië.
De olie van deze bomen wordt gebruikt o.a om kinderen goed te laten slapen,

De wolkenpas ligt op 500 meter hoogte en is een soort klimaatscheiding tussen het noorden en het zuiden, dit kan in de winter wel zo’n 5 graden schelen.
Boven op de pas hebben we gepauzeerd en zagen we de restanten van de oorlog o.a bunkers, uitkijkpunten en een militair platvorm waar de Amerikanen hun materieel en soldaten aan land brachten, wat ze niet wisten dat zelfs onder hun basis tunnels waren van de vietcong. We reden langs een grote lagune waar allemaal autobanden in lagen met oesters erop. Dit was de parelkwekerij%

Nadat we koffie hadden gedronken gingen op weg naar het nationale park Bach Ma.
Daar aangekomen gingen met 4 kleine busjes over slingerweg met haarspeldbochten en diepe afgronden naar een hoogte van 1400 meter. Vandaar maakte we een steile wandeling omhoog naar de top van ruim 1km tot 1500 meter hoogte.
Hier bevindt zich nog een buitenhuis van een welgestelde Franse familie uit de tijd dat de Franse overheersers hier waren dus eind 19e eeuw tot 1954.
Vervolgens gingen weer via dezelfde weg terug en beneden aangekomen gingen lunchen met weer heerlijke kleine Vietnamese gerechten, ik moet zeggen dat de Vietnamese keuken ons tot nu toe verrast met een grote verscheidenheid aan diverse gerechten, misschien tot nu toe van all onze vakanties.

Na de lunch zijn we nog verder naar beneden gegaan met de busjes en zijn na
ongeveer een kwartiertje weer uitgestapt voor een wandeling van 1.30 uur wat best wel zwaar was, helaas begon het ook een beetje te miezeren waardoor de paden best wel glad werden,het was soms best wel flink klimmen en dalen maar uiteindelijk kwamen we aan bij een waterval begroeid aan de zijkanten met rodondendrons.
Onderweg zagen we meerdere vergane villa,s uit de Franse tijd.

Na de zware wandeling was het nog een uur rijden naar het hotel in Hue, hier verblijven we de komende 2 nachten.
Uiteraard gaan we vanavond weer lekker eten met zijn allen.

Vanavond heel apart geserveerde hapjes gegeten.